“Ik ontdekte hoe ik bevestiging in mezelf vind”
Je bent in het leven nooit uitgeleerd. Er zijn altijd weer nieuwe inzichten te ontwaren die je op een ander spoor brengen. Vaak gebeurt dat in contact met anderen. Dan ontdek je samen waar het voor jou in het leven om draait. Dat is precies wat een levensontdekker doet. En die schuilt in iedereen. Zoals ook in Fleur Baak. Misschien herken je je wel in haar verhaal.
“Mijn omslagpunt kwam toen ik midden 20 was. Na mijn – overigens heel gelukkige – jeugd ervoer ik altijd veel prestatiedruk. Ik was meer voor anderen bezig dan voor mijzelf. De emmer raakte door mijn toenmalige relatie vol, dat moment herinner ik me nog goed. Al die jaren had ik zo hard gebikkeld, mezelf druk opgelegd om maar de hoogst haalbare opleiding te doen en had ik me zo tot anderen verhouden dat ik geen idee had wie ik was zonder alle aangeleerde context. En dat kwam toen hard binnen. Nu weet ik dat het een valkuil van mij is om altijd maar te doen wat anderen graag willen. Het zaadje om er wat aan te doen, werd daar geplant.”
“Ik kon een jaar naar Spanje vanuit mijn opleiding en daar leerde ik meer over wie ik was op afstand van dat alles. Eigenlijk maakte ik een soort doorstart. Hierna reisde ik nog een aantal keer solo, om in het onbekende met mezelf het avontuur aan te gaan. Na het reizen bleef ik op de achtergrond wel met zelfontdekking bezig, maar eigenlijk was ik het kwijt omdat ik in een kantoorbaan rolde met iedere dag een vaste riedel en zonder flexibiliteit. Dat was voor mij een ontzettend energielek. Dat zag ik op een gegeven moment wel in. Veel liever wilde ik met mensen werken, op het sociale terrein. Via een opleidingsbudget kwam ik in aanraking met een opleiding tot holistisch coach voor kinderen. Dat combineert Oosterse geneeswijzen met Westerse systematiek. En dat is het pad dat ik steeds verder ben gaan verkennen.”
‘Zo bijzonder dat je inzichten opdoet in gesprek met mensen die je in het dagelijks leven niet zou spreken’
“Ik werkte als sociaal-cultureel werker en gaf danslessen en weerbaarheidslessen aan kinderen op scholen in krachtwijken. Daarin wilde ik verder. Toen ik door aanbestedingen mijn baan in het sociale domein moest opgeven, ben ik daarom een coachingsopleiding gaan doen. Het mooie aan die opleiding was dat het begint met jezelf beter leren kennen. Want pas dan kun je jezelf inzetten als instrument voor anderen. Dat betekent niet dat ik weer in de valkuil van te veel voor anderen doen trap, maar dat ik mezelf insluit, weet dat ik die neiging heb en andere keuzes maak. Ervaren dat ik de vrijheid daarin heb, is ontzettend mooi.”
“Nu ben ik geluks- en bewustzijnscoach. Ik geef lessen in geluk en burgerschap aan kinderen en verzorg opvoedcursussen op maat aan ouders op scholen. Leren over jezelf: zulke lessen had ik vroeger graag willen hebben. Naast het rekenen- en taaldeel is er immers ook een ander gedeelte van je brein dat je moet leren stimuleren. Wat vind ik leuk, waar ligt mijn talent, waar ben ik dankbaar voor, waar droom ik van? Dat moet je leren. Want gevoel en expressie mogen er ook zijn. Daarvoor is het nodig om te werken aan veerkracht en zelfvertrouwen. Je kunt de situatie immers niet veranderen, maar wel hoe je ergens naar kijkt en hoe je over iets denkt. Je kunt denken: ik kan het wel of ik kan het niet, beide keren heb je gelijk. De keuze is aan jou! Op deze manier geef ik door wat ik zelf geleerd heb, via coaching.”
“Verbinding is voor mij een belangrijke energiebron. Verbinding met mezelf, maar ook met anderen en de wereld om me heen. Ik merk keer op keer dat ik na een gespreksdiner van Iederal vol inspiratie en met een hoop nieuwe inzichten weer naar huis ga. Je gaat aan tafel met allemaal onbekende mensen, maar je hebt zulke open en oprechte gesprekken met hen. Dat is ongelooflijk. Zeker in een tijd waarin je vooral communiceert in je eigen online bubbel, in het perfecte digitale wereldje. Sociaal gezien doet ons dat geen goed, denk ik. Het werkt tegelijkertijd vereenzaming in de hand.”
“Iedereen heeft zijn eigen ervaringen met leren zichzelf voorop te zetten. Die ervaringen wissel je uit tijdens een gespreksdiner. Tijdens het vorige gespreksdiner bespraken we De Kracht van kwetsbaarheid van Brené Brown, over gezien en gehoord worden, geven en ontvangen zonder oordeel. Het inzicht wat ik daaruit haalde was dat je niet alleen gericht kunt zijn op anderen, omdat dit de onderlinge connectie verstoort. Het is belangrijk om een gevoel van bevestiging in mezelf te vinden, in plaats van bij anderen.”
“Ook zag ik in dat het essentieel is om een balans te vinden in de verbindingen die je aangaat. Sommige verbindingen brengen je nu eenmaal veel energie, andere zijn juist een energielek. Ik hoef echt niet altijd het eerste appje te sturen. Zo bijzonder dat je die inzichten opdoet in gesprek met mensen die je in het dagelijks leven niet zou spreken. Daardoor word ik steeds opnieuw geprikkeld en ga ik weer naar huis met een glimlach.”
“Wat mij ook helpt om dichter bij mezelf te komen, is bewust leven naar mijn kernwaarden. Die heb ik opgesteld naar aanleiding van de gelukslessen die ik geef. Ik blikte terug op de afgelopen jaren en merkte dat de thema’s vrijheid, liefde en geluk steeds terugkwamen. Toen ik daar eenmaal achter was, heb ik dit letterlijk zichtbaar gemaakt in mijn leven met een leukedingento-dolijst voor 2023 met daarbij mijn kernwaarden. Want ik ben ervan overtuigd dat je de schrijver bent van je eigen verhaal. En verbinding is daarin voor mij het toverwoord.”